Cedar Gallery


Home  |  Cedar info  |   Nieuws   |  Lezingen |  Contact | Engels

 

Kunstenaars

Architectuur

Boeken

Fotografie

Letters

Schilderijen

Bomen

Religie

Thema's

China

Japan

Rusland

 

 

                                                                                                                                                                      

                                                                                                                                                                             

  japan

Japan bestaat voor het grootste deel uit vier grote eilanden en daarnaast uit duizenden kleine eilandjes. Het grootste eiland van Japan is Hokkaido. Hokkaido is tweemaal zo groot als Nederland. De drie andere eilanden zijn: Honshu, Shikoku en Kyushu. Tezamen omvat de oppervlakte van deze eilanden ca. 98 procent van de totale landoppervlakte.

Japan ligt niet al te ver van het vasteland van Korea, Rusland en China. Maar toch afgelegen genoeg om zich open te kunnen stellen, maar naar believen ook af te kunnen sluiten voor invloeden van buitenaf. En dat deed Japan. 
De Japanse religie kent dan ook een eigen, karakteristieke ontwikkeling.

Foto's: Cees en Aly Wagenvoorde  ©PAM PHOTOS  Delden

A. Wagenvoorde, Delden, 2015


Tempels en heiligdommen

Wanneer je Japan bezoekt, dan vallen de vele tempels en heiligdommen meteen op. Deze worden, zeker tijdens feesten, door massa’s mensen bezocht.
Tijdens wandelingen zie je langs de kant van de weg allerlei religieuze beeldjes. Enkele voorbeelden zijn Benten (of Benzaiten), die herkenbaar is aan haar luit. En Ebisu, die een vis bij zich heeft.
Kortom, uitingen van religie tref je overal in Japan aan.


Ebisu

SHINTO
De twee belangrijkste godsdiensten in Japan zijn Shinto en Boeddhisme. Shintoïsme is de oorspronkelijke religie van Japan. Het begon ongeveer 500 jaar A.D. (of eerder) en ontleende zijn naam (rond de 8ste eeuw) waarschijnlijk aan de Chinese woorden ‘shin tao’. Dit betekent ‘de weg der goden’.
Volgens het Shinto-geloof is de natuurlijke staat van de mens zuiverheid. Onzuiverheid komt voort uit dagelijkse gebeurtenissen, maar kan worden gereinigd door middel van rituelen.
Praktijken, die essentieel zijn in Shinto zijn: Heiligdommen bezoeken, zuivering, gebeden opzeggen en offeren.

Kami
Anders dan de meeste andere religies heeft Shinto geen godheid, geen echte stichter, geen heilige schrift/tekst, een niet strak georganiseerde geestelijkheid en geen leer.
Het vereren van de kami staat centraal in Shinto.
Kami is ‘iets essentieels’, dat in alle dingen aanwezig kan zijn. Al wat leeft, de natuur en menselijke wezens (levend of overleden) en zelfs objecten kunnen ‘woningen’ voor kami zijn. Je kunt je eerbied voor de kami tonen door rituelen, zuivering, gebeden, offers en dansen.
Het begrip ‘kami’ is moeilijk te duiden. Voor het gemak worden kami soms gedefinieerd als goden, maar deze definitie is eigenlijk onjuist. Kami zijn geen hogere machten of opperwezens, en ze bepalen niet wat goed of slecht is. Daarom hoeven ze mensen ook niet te belonen voor goed, of te straffen voor slecht gedrag.
De Kami zijn een soort geesten: voorouders die nu een godheid zijn, of natuurkrachten. Ze lijken dan ook weinig op de goden in monotheïstische godsdiensten. Er is niet zoiets als de toorn van God, zijn almacht of zijn alomtegenwoordigheid. Of de scheiding van God en mensheid, vanwege de zonde.
Een vergelijking..
In het christelijke geloof worden Adam en Eva door God verdreven uit het paradijs. Slecht of zondig gedrag wordt dan dus bestraft.
In Japan is er in 2011 een enorme tsunami geweest met desastreuze gevolgen. Een tsunami heeft een kami, maar als een gebied getroffen wordt door een tsunami wordt dat niet beschouwd als straf van een boze kami. Tóch worden er wel rituelen uitgevoerd, want er wordt wel kracht aan kami toegeschreven.

Amaterasu
Het scheppingsverhaal van Japan vertelt de geschiedenis en het leven van de Kami. Onder hen was een goddelijk paar, Izanagi-no-mikoto and Izanami-no-mikoto, uit wie de Japanse eilanden werden geboren. Hun kinderen werden de goden van de verschillende Japanse geslachten. Amaterasu Omikami (de Zonnegodin) was een van hun dochters. Zij is de voorouder van de keizerlijke familie en wordt beschouwd als de oppergodin. Haar nakomelingen verenigden het land.
De Japanse keizer is, zoals gezegd, een afstammeling van de zonnegodin Amaterasu. Dat maakt het logisch, dat hij vroeger veel macht kreeg bij zijn troonsbestijging. De drie heilige voorwerpen die deze macht symboliseren worden nu nog steeds aan een nieuwe keizer overhandigd. Het zijn een spiegel, een zwaard en een juweel.
 

Zuiverheid en onzuiverheid
In tegenstelling tot ‘zonden’ in andere wereldreligies, zijn de concepten van zuiverheid (kiyome) en onzuiverheid (kegare) in Shinto tijdelijk en veranderlijk.
De gelovige zorgt voor zuiverheid voor zijn eígen geluk en gemoedsrust in plaats van zich te houden aan een doctrine. Toch is zuiverheid in aanwezigheid van kami wel essentieel.
In Shinto is goedheid de standaard voor alle mensen. Mensen worden puur geboren, zonder enige 'erfzonde', en kunnen gemakkelijk terugkeren naar die staat. Onzuiverheid komt voort uit dagelijkse gebeurtenissen, waarbij van opzet geen sprake hoeft te zijn. Denk maar aan ziekte, milieuvervuiling, menstruatie of overlijden. Er is geen sprake van schuld of verwijtbaarheid, behalve in het geval van milieuvervuiling.
Onzuiver zijn betekent jezelf afscheiden van de kami, wat geluk en gemoedsrust moeilijk - zo niet onmogelijk - maakt. Zuivering (in de vorm van rituelen) is bedoeld om een persoon hiervan te bevrijden.
De Kami zijn vriendelijk. Ze steunen en beschermen de mens. En de mensen proberen om in harmonie met de kami te leven.
Als er een kind geboren is, wordt het door de ouders en grootouders meegenomen naar een heiligdom om de kami te vragen om bescherming van het kindje.
De bergen spelen een grote rol in shinto, want die zijn een belangrijke verblijfplaats voor de kami. En de zielen van gestorvenen gaan ‘naar de andere wereld’, waarbij vaak gedacht wordt dat die zich in de bergen bevindt.

Shintoheiligdom
Van sommige kami wordt gedacht dat ze bij een bepaalde plek horen, terwijl anderen soms vereenzelvigd worden met verschijnselen in de natuur of met dingen, zoals voedsel, rivieren of rotsen, een steen of een boom. Om aan te geven dat een bepaalde rots geen gewone rots is, maar een kami, wordt die plek gemarkeerd met een speciaal touw, vaak met witte papierstroken eraan.

Het eerste wat opvalt aan Shinto is de grote liefde en eerbied voor de natuur. Een waterval, een boom of een berg kunnen een kami zijn. Dat geldt eveneens voor de maan of een apart gevormde steen. Maar ook voor charismatische personen of voor meer abstracte verschijnselen zoals groei en vruchtbaarheid. In de loop van de tijd namen de kami meer menselijke vormen aan, en ontstonden er vele mythen.
Kami worden vooral vereerd in openbare heiligdommen, maar ook wel in kleine privé-heiligdommen, die soms slechts bestaan uit een hoge plank met enkele rituele objecten. Sommige van deze heiligdommen oftewel jinja zijn groot, maar de meeste zijn kleine gebouwen, opgetrokken in een karakteristieke Japanse stijl. In vergelijking tot bijvoorbeeld het christendom met zijn imposante kathedralen, waarbij gebruik werd gemaakt van dure materialen, zijn jinja vaak heel eenvoudige houten gebouwen. Het gaat ook niet zozeer om het gebouw. Het gebouw heeft voornamelijk betekenis om aan te aangeven dat er zich een kami bevindt.
Meestal wordt de toegang tot het terrein gemarkeerd door een typische Japanse torii, een poort die bestaat uit twee palen met daarbovenop twee dwarsbalken. Het geheel is vaak oranje geschilderd. Er zijn op dit moment meer dan 100.000 van deze heiligdommen in gebruik, elk bemand door enkele Shinto-priesters.


torii

Kami worden betrokken bij belangrijke gebeurtenissen zoals huwelijken, toelating tot de universiteit en het neerzetten van gebouwen. Ook wordt er vaak gebeden om aardse zaken, zoals een kind, een promotie of een gelukkiger leven.  De meest aanbeden kami is de al genoemde zonnegodin Amaterasu, wier belangrijkste heiligdom in Ise staat. In het heiligdom in Ise en in vele andere aan haar gewijde heiligdommen wordt ze vaak gesymboliseerd door een spiegel, maar het binnenste van de jinja kan ook leeg zijn.

Shinto-heiligdommen zijn dus bouwwerken die dienen om kami te huisvesten. In Shinto is er sprake van heiligdommen, bij Boeddhisme spreken we over tempels. Iedereen is welkom om openbare heiligdommen te bezoeken, hoewel er bepaalde gebruiken zijn die door alle bezoekers moeten worden nageleefd, waaronder stille eerbied en zuivering door water voordat het heiligdom wordt betreden.
Zuivering is een ritueel dat wordt uitgevoerd om een persoon of een object van onzuiverheid te bevrijden. Zuiveringsrituelen kunnen vele vormen aannemen, waaronder een gebed van een priester, reiniging met water of zout, of zelfs een massale zuivering van een grote groep mensen.
Als een familielid bijvoorbeeld onlangs is overleden, dan gaat het gezin niet naar een heiligdom, omdat de dood als onzuiver wordt beschouwd.
De heiligdommen worden geregeld door mensen bezocht, maar er zijn ook allerlei speciale gelegenheden, waarin het heiligdom een rol speelt.

Op de foto hierboven zien we een huwelijksplechtigheid in Kamakura.

Een tweetal andere voorbeelden zijn:
1. Shichigosan
Elk jaar, op de zondag die het dichtst bij 15 november ligt, nemen ouders zonen van drie en vijf en dochters van drie en zeven mee naar het plaatselijke heiligdom om de goden te bedanken voor een gezonde jeugd en om een gelukkige en succesvolle toekomst te vragen.
2. Seijin Shiki
Elk jaar op 15 januari bezoeken 20-jarige mannen en vrouwen een heiligdom om de kami te bedanken voor het bereiken van de volwassenheid.


shichigosan

Miko
De oudste religies van zowel Siberië als ook van andere delen van Azië kennen een sjamaan, een soort priester, die contact kon leggen met de goden en zo te weten kon komen wat hun wensen of bevelen waren. In Japan waren het vrouwen die de rol van sjamaan vervulden, de miko. En miko zijn er nog steeds, zij spelen een rol in Shinto als tempelmeisje.


Moraliteit
De voorouders worden vereerd. De hele mensheid wordt beschouwd als kinderen van de kami. Daarom is het menselijk leven heilig. Gelovigen bewonderen "musuhi", de creatieve en harmoniserende krachten van de kami. Ze streven het verkrijgen van "makoto" na, hetgeen  oprechtheid  of een waar hart betekent. Dit wordt beschouwd als de weg of wil van de kami.
De moraliteit is gebaseerd op dat wat de groep ten goede komt. Het gaat niet om geboden van de kami of het eigenbelang.

Ema
Gebeden en offers aan de kami zijn vaak complex en spelen een belangrijke rol in de communicatie met de kami. Er zijn verschillende soorten gebeden en offers.
Ema zijn kleine, houten plaquettes waarop gelovigen aan de achterzijde gebeden kunnen schrijven voor de kami. De houten plaatjes kun je kopen bij het heiligdom en je laat ze hier ook achter, zodat de kami ze ontvangen. Er staan vaak afbeeldingen op de ema en gebeden bestaan vaak uit wensen, zoals succesverzoeken tijdens examenperiodes en in zaken, een goede gezondheid voor de familie of een gelukkig huwelijk.

Shinto is een verdraagzaam geloof. De gelovigen respecteren niet alleen het bestaan van andere religies, maar ook het praktiseren ervan.

Een lezing over shinto: http://www.cedargallery.nl/nleducatie_japan_shinto.htm

  ********************************************************************************************************************

BOEDDHISME
Het ontstaan
Hoewel Japanners al wel langer op de hoogte waren van het boeddhisme, wordt er gezegd, dat de officiële introductie van het Boeddhisme in Japan rond 550 plaatsvond. Toen stuurde een buitenlandse koning (Korea) een brief aan de keizer van Japan. Hij wilde graag dat Japan hem zou steunen in zijn strijd tegen omringende staten. Om zijn verzoek kracht bij te zetten, stuurde hij een Boeddhabeeldje en enkele boeddhistische teksten mee. Dat had op zich misschien niet veel overtuigingskracht. Maar de koning liet daarbij weten, dat het boeddhisme als religie een grotere magische kracht had dan welke andere religie dan ook. Hoewel er wel aan getwijfeld werd of het een goed idee was om zich in te laten met een vreemde godsdienst – de lokale goden zouden zich immers wel eens beledigd kunnen voelen – kreeg het beeldje toch een ereplaats in Japan. Door daarop volgende gebeurtenissen ontstond er strijd tussen voor- en tegenstanders van het boeddhisme, maar inmiddels is het boeddhisme niet meer uit Japan weg te denken.
Voor de bevolking ging het aanvankelijk (rond de 7de eeuw) vooral om de magische kracht van Boeddha’s en Boddhisatva’s. Deze konden bescherming bieden, genezing brengen en wensen in vervulling doen gaan.
Ongeveer 84% van de bevolking van Japan hangt de beide religies aan: zowel Shinto als Boeddhisme.


Kamakura

Het Boeddhisme deed zijn intrede dus in Japan van de zesde tot de achtste eeuw , vanuit Korea en China. De meeste huwelijken worden door Shinto priesters geleid; begrafenissen worden geleid door Boeddhistische geestelijken.

Boeddhisme
Het boeddhisme kent wél een historische figuur als grondlegger. Bovendien zijn er allerlei teksten van Boeddha opgetekend en die (kunnen) dienen als leidraad. In het Boeddhisme is één van de belangrijke stellingen dat alles aan verandering onderhevig is. Alles is vergankelijk. Omdat mensen verlangen naar zekerheid en willen dat sommige zaken niet veranderen, lijden ze. Het is dan ook van belang dat we leren om al onze wensen en verlangens los te laten.
Een ander belangrijk punt is de leer van karma. Karma zijn alle acties van een persoon die gevolgen hebben voor dit en volgende levens. Volgende levens, omdat men in het Boeddhisme gelooft in reïncarnatie, wedergeboorte. Alles wat je doet, denkt of zegt heeft gevolgen voor jou persoonlijk.
In Japan waren sommige mensen dus geïnteresseerd in de magische krachten van het Boeddhisme. Het eigenlijke streven is echter om de Verlichting te bereiken. En die werd nagestreefd door religieuze oefeningen en meditatie, bij voorkeur in een rustige omgeving.
Het Boeddhisme verspreidde zich in de zevende eeuw over Japan en kreeg veel invloed. Eén van de oude gebruiken die onder invloed van het Boeddhisme veranderde, was het begraven in tumuli. De historische Boeddha was namelijk gecremeerd en het begraven in Japan werd vanaf de 7de /8ste eeuw geleidelijk vervangen door crematies.
 

Koyasan

Kukai
Een belangrijk religieus leider, Kukai, voorheen bekend als Kobo Daishi (774-835) was aanvankelijk een rondreizende monnik, nadat hij in Nara geïnteresseerd was geraakt in het Boeddhisme. Hij werd echter uitgenodigd om met een gezantschap naar China te reizen om daar bepaalde Boeddhistische geschriften te bestuderen. Dat mag voor ons nu raar klinken, maar religie werd gezien als een uitermate belangrijk middel om de wereld te leren begrijpen. Nu zijn we, zeker in het westen, uitermate wetenschappelijk georiënteerd. Onze wetenschappers hebben ook contact met elkaar en leren van kennis die men elders heeft opgedaan. Zo ging het ook met Kukai.
Kukai studeerde in de Chinese hoofdstad Chang’an (het huidige Xian).
Na deze buitenlandervaring is de verlichte Kukai een belangrijk Boeddhistisch leider geworden. Hij stichtte vele Boeddhistische tempels op Shikoku en leefde zelf met zijn volgelingen in de bergen, op Koyasan.
Zijn leer, het ‘Ware Woord’ (Shingon), is één van de eerste vormen van Japans Boeddhisme. Er wordt gedacht dat Kukai niet is gestorven, maar in diepe meditatie is om door zijn mededogen nog steeds de mensheid te helpen en naar Verlichting te leiden.
We hebben zelf een groot deel van de beroemde pelgrimstocht op Shikoku gelopen, in de voetsporen van Kukai. De pelgrims hier geloven dat Kukai hen vergezelt en bijstaat op deze tocht.

Vieringen
Enkele van de Boeddhistische gedenkdagen of vieringen zijn:
- de geboorte van de historische Boeddha. Dit wordt op 8 april gevierd.
- Obon, het Allerzielenfeest. Dit is het grootste feest en duurt enkele dagen. Het is een belangrijk gebeuren, omdat de mensen geloven dat de geesten van hun voorouders tijdelijk terugkeren naar hun familie. Een vaste datum is er niet (meer) voor, het wordt in juli of augustus gevierd, afhankelijk van de streek waar men woont. Voor dit feest wordt het huis schoongemaakt en worden er offers geplaatst voor het huisaltaar. Op de eerste dag van Obon worden er in huis papieren lantaarns aangestoken en worden er ook lantaarns naar begraafplaatsen gebracht om de geesten van de voorouders te vragen om naar huis terug te keren. We hoorden van een oudere Japanner dat het bij zijn familie gebruikelijk was om vóór het huis een vuurtje te stoken om hun voorouders de weg te wijzen.
Op de tweede dag wordt er vaak in parken of bij tempels gedanst, waarbij de mensen gekleed gaan in een yukata. Mocht je op dat moment in een park of bij een tempel zijn, dan mag je meedansen, als je dat wilt.
Als de voorouders weer terugkeren naar de plaats waar ze sinds hun overlijden wonen (bijvoorbeeld in de bergen), dan plaatsen familieleden brandende lantaarns in de rivier. Zo doen ze hun voorouders uitgeleide.
Als het Obon is geuren de Japanse woningen en begraafplaatsen naar wierook.

Mijn lezing over de pelgrimstocht langs Boeddhistische tempels in Japan:  http://www.cedargallery.nl/nleducatie_japan_pelgrimstocht.htm

wordt vervolgd ...
 

  ********************************************************************************************************************

Jizo, de god der kinderen ( een shinto-legende)

Het Japanse volk gelooft dat kinderen die gestorven zijn naar de ‘Droge Bedding van de Zielenrivier’ gaan. Dit is een eentonig land zonder zon, met bergen die tegen een bleke hemel oprijzen en met duistere valleien. Er groeit niets op deze dorre, lege vlakten, geen bomen en struiken, geen gras en geen bloemen. De zielen van de kleine kinderen lopen op blote voeten over de harde stenen die langs de rivierbedding liggen. Die arme wezens denken met smart aan hun ouders, hun broeders en zusters die zij op de lichte, warme aarde hebben moeten achterlaten, en zij huilen zo hartverscheurend als zij op aarde nog nooit gedaan hebben. Dan komt Jizo naar hen toe. Hij lacht zo teder en liefdevol naar deze wezens dat zij hun verdriet snel vergeten. Hij vertroost hen zoals hun moeders vroeger deden en hij streelt ze met de zorgvolle hand van een vader. Alle dagen dartelen de kinderzielen om hem heen, en door zijn aanwezigheid voelen zij zich niet meer zo alleen. Zijn lichtend gewaad brengt wat zon in deze barre omgeving. Onder zijn toeziend oog bouwen de kleinen torens van stenen, die gebeden voorstellen, één voor hun vader, één voor hun moeder en één voor elk van hun broertjes en zusjes. Zo vergaat de tijd en langzaam aan wennen de kinderen aan deze nieuwe omgeving.


Bij tempel 17 op Shikoku

Maar voor de oni – die afzichtelijke duivels – is een gebed of een gebedstoren een doorn in het oog. Zij worden erdoor gehinderd bij de uitoefening van hun kwade praktijken. Daarom verwoesten zij de stenen torentjes die zij op hun weg ontmoeten. De kinderen doen hun beklag bij Jizo, die met zijn toverstaf in het rond zwaait om de duivels te verjagen.
Er bevindt zich een oude grot in Japan die de ‘Oude Spelonk’ wordt genoemd. Hier komen ’s nachts de kinderzielen bijeen, nadat zij over zee de grot hebben bereikt. Men kan ’s morgens nog hun voetstappen in het zand voor de spelonk zien, maar de kinderen zijn dan verdwenen; want de overleden mogen de zon nooit aanschouwen. Er was eens een oude, arme vrouw die in haar levensonderhoud voorzag door zijderupsen te kweken en er zijde van te spinnen. Toen zij op een keer een bezoek aan de tempel van Jizo bracht en naar het kale hoofd van de god keek, meende zij dat hij het wel koud moest hebben. Zij besloot een zijden muts voor hem te maken, en toen deze gereed was, ging zij ermee naar de grot, zette de muts op het hoofd  van het beeld en bad: ‘Eerwaarde en liefdevolle god, gij weet dat ik arm ben, en daarom kan ik U alleen een muts offeren. Neem dit kleine geschenk van mij aan als dank voor alles wat gij voor de kinderzielen doet.’
Een tijdje later stierf de vrouw. Haar lichaam bleef drie dagen lang warm, zodat haar vrienden haar niet durfden te begraven. Hoe verheugd waren zij toen de vrouw na de derde dag haar ogen opende, van het bed opstond en rondliep of haar niets gemankeerd had.


Miyajima (schrijneiland)

Zij vertelde haar vrienden dat zij haar lichaam voor drie dagen had verlaten en dat zij was verschenen voor de grote god van het Oordeel na de Dood, Emma-O. Hij had haar vertoornd aangezien en haar veroordeeld omdat zij tegen de wetten van Boeddha had gezondigd door zijderupsen te doden.
‘Neem haar maar mee, ‘beval Emma-O zijn dienaren, ‘en werp haar in het grote vat dat gevuld is met vlammend, kokend metaal.’
Het bevel werd uitgevoerd en de arme vrouw leed ontzettende pijn en gilde het uit. Toen leek het of het metaal plotseling koud werd en de pijn verdween. De vrouw zag dat Jizo naast haar stond met een stralende glimlach op zijn gelaat. Hij greep haar hand, sprak troostende woorden en vertelde haar dat haar angsten en pijn nu voorbij waren. Hij tilde haar uit het vat en leidde haar weer voor de troon van Emma-O. ‘Deze vrouw, ‘zei Jizo ‘heeft altijd godvruchtig geleefd en de goden geëerd. Zij had geen andere broodwinning dan haar zijderupsen, maar ondanks haar armoede heeft zij mij toch een zijden muts geofferd in mijn tempel in de ‘Oude Spelonk’.  Ik smeek u haar niet te straffen en haar weer naar de aarde te laten terugkeren. ‘ Zo kwam de oude vrouw weer tot leven. Op deze manier beloont Jizo allen die hem vereren en hem een goed hart toedragen.

 ********************************************************************************************************************
Bronnen/aanbevolen literatuur

Introducing Japanese Religion  -  Robert Ellwood
Zen in de kunst van de theeceremonie - Horst Hammitzsch
Japan - Peter Pörtner
Religion in Contemporary Japan  -  Ian Reader
Kukai, the universal - Ryotaro Shiba

Shinto - Mark Teeuwen
Boeddha's en Kami - H. van der Veere


We nodigen u uit om ons te helpen bij het creëren van een sprankelende site.
Stuur daarom uw materiaal over Shinto en Boeddhisme of uw fotomateriaal van Japanse tempels naar Cedar Gallery: 

cedars@live.nl

 ********************************************************************************************************************
 

Texts, pictures, etc.  are the property of their respective owners.
Cedar Gallery is a non-profit site. All works and articles are published on this site purely for educational reasons, for the purpose of information and with good intentions. If the legal representatives ask us to remove a text or picture from the site, this will be done immediately. We guarantee to fulfill such demands within 72 hours. (Cedar Gallery reserves the right to investigate whether the person submitting that demand is authorized to do so or not).

The contents of this website (texts, pictures and other material) are protected by copyright. You are welcome to visit the site and enjoy it. But no part of this website may be reproduced in any form by any means without prior written permission.  If you like to use a picture or text, first send your request to

cedars@live.nl