Cedar Gallery
Engels
Jekaterinenburg (voorheen: Sverdlovsk) is een
belangrijke stad in Centraal Rusland. Het is gelegen aan de oostzijde
van de Oeral en wordt beschouwd als een stad in Azië. De stad zelf
claimt nog net Europees te zijn. Het is een historische stad en het
belangrijkste industriële en culturele centrum in het Oeral District.
Het is in grootte de vijfde stad van Rusland. Tussen 1924
and 1991 stond de stad bekend als Sverdlovsk , naar de Bolsjewistische
leider Yakov Sverdlovsk.
Jekaterinenburg ligt op 1667 km ten oosten van Moskou, aan de oostkant
van het Oeralgebergte en aan de rivier de Iset. De omgeving bestaat uit
bossen, vooral taiga (naaldwoud) en kleine meren. Er heerst een
landklimaat. De winter duurt er ongeveer vijf maanden, van november tot
midden april en de temperatuur kan dalen tot min 45 graden Celcius.
De zomer in de Oeral is kort en duurt gemiddeld zo'n 65 - 70 dagen met
een gemiddelde temperaturr van 18 graden Celcius.
Jekaterinenburg heet op de dienstroosters van de treinen nog steeds
Sverdlovsk; het is een belangrijk spoorwegknooppunt op de
Transsiberische Spoorlijn, met verbindingen in diverse richtingen.
In 1672 werd door gelovigen een kleine nederzetting
gesticht op de plek waar nu Jekaterinenburg ligt. In 1721 werd een
mijnbouwingenieur, Vasili Tatisjtsjev door tsaar Peter de Grote hier
naartoe gestuurd om te kijken wat er met de kopersmelterij moest
gebeuren. Tatisjtsjev liet de fabriek verplaatsen naar de Isetrivier,
maar kreeg hierover een conflict met de industriemagnaat Nikita Demidov.
Tatisjtsjev werd daarop teruggehaald naar Sint-Petersburg. Twee jaar
later werd luitenant-generaal Georg Wilhelm de Gennin naar deze streek
gestuurd om alles precies uit te zoeken. Hij herstelde Tatisjtsjev
in ere en gaf opdracht om hier, aan de Iset, een stad te bouwen. Dit
werd Jekaterinenburg, genoemd naar de vrouw van Peter de Grote en haar
patroonheilige, beiden Catharina geheten.
Tatisjtsjev en De Gennin, stichters
van Jekaterinenburg
Lenin
Toen hier rond 1850 goud in de
buurt werd gevonden, werd dat in de stad omgesmolten. Aan het einde van
de 19de eeuw werd het een belangrijk spoorwegknooppunt. In 1878 kwam de
spoorlijn vanaf Perm gereed en eind 19de eeuw werd de Trans-Siberische
spoorlijn door de stad heengelegd.
De stad werd in 1926 omgedoopt in Sverdlovsk, naar de bolsjewiekenleider
Jakov Sverdlovsk, die de laatste tsaar liet executeren.
De Romanovs
De moord op de Romanovs
Kort na de Russische Revolutie, op 17 juli, 1918,
werden Tsaar Nicholas II, zijn vrouw, Alexandra, en hun dochters Olga,
Tatiana, Maria, Anastasia, en zoon Alexei door de bolsjewieken in
deze stad geëxecuteerd.
De Romanovs waren in april 1918 van Tobolsk naar Jekaterinenburg
overgebracht. Ze werden hier gevangen gezet in een huis dat toebehoorde
aan een rijke industrieel, Ipatyev. Er werden diverse pogingen
ondernomen om het gezin van de tsaar te redden, toch werden ze allemaal
gedood. Hun lichamen werden vervolgens naar een mijn, zo'n 40 km
van de stad, gebracht. Het heeft een tijd geduurd voor men de
mijnschacht had ontdekt en enige spullen van de familie van de tsaar had
gevonden.
Dit bloedbad is jarenlang een bron van speculaties geweest.
Zowel in Jekaterinenburg als daarbuiten zijn er verschillende pleaatsen
die aan die gebeurtenissen herinneren. Pas in 1991 werden er delen van
lichamen gevonden in het bos, en dus niet op de plaats van de
mijnschacht. Hoewel de Russisch-orthodoxe kerk diverse kapellen heeft
gebouwd rondom de mijnschacht (en dat ook nu nog steeds doet) schijnt de
plaats in het bos de plek te zijn, waar de resten uiteindelijk zijn
gedeponeerd. DNA onderzoek door het Forensic Science Service laboratory
in UK vond overeenkomsten tussen het DNA van de gevonden lichamen en dat
van Prins Philip. (Philip's grootmoeder van moeder's kant was de zus van
tsarina Alexandra).
De overblijfselen van de Romanovs zijn niet meer in Jekaterinenburg. In
Jekaterinenburg is wel de Kerk op het Bloed, gebouwd op de plaats van
het huis waar de Romanovs zijn vermoord.
Boven: De plek waar de Romanovs in 1918 aankwamen
De Kerk op het Bloed
Dichtbij de mijnschacht waar de lichamen aanvankelijk zijn begraven (?)
Kerkjes op de heilige plaats, rondom de mijnschacht
De locatie in het bos waar menselijke resten zijn gevonden
De Sovjetperiode, met o.a. de U2 affaire
In 1930 werd door de communisten besloten tot de sloop van bijna
alle kerken en kathedralen in de stad.
In de Tweede Wereldoorlog werden de kunstschatten van de Hermitage
hier uit voorzorg naartoe gebracht. Ook groeide de stad uit tot een
belangrijk centrum voor defensie-industrie. Jekaterinenburg werd dan ook
gesloten voor buitenlanders.
Op 1 mei 1960 werd de Amerikaanse spion Francis Gary Powers in zijn
U2 neergeschoten, toen hij bezig was spionagefoto's te maken. Hij werd
aanvankelijk veroordeeld tot zeven jaar dwangarbeid, maar werd korte
tijd later alweer vrijgelaten. Hij werd uitgeruild tegen Rudolph Abel,
een hoge KGB spion, die in 1957 in hechtenis genomen was in de V.S. De
twee spionnen werden op de Glienicke Brücke in Potsdam (Duitsland)
uitgeruild in 1962.
Het oorlogsmonument 'De zwarte Tulp'.
Een nucleair ongeluk.
In Jekaterinenburg werden tanks, nucleaire raketten en ander
wapentuig geproduceerd.
In 1958 leidde dit tot een groot incident, toen er iets mis ging met een
militaire reactor, wat leidde tot verspreiding van een wolk radioactieve
stof over de omgeving.
In april en mei 1979 vond een miltvuurepidemie plaats, die door de
sovjetleiders werd toegeschreven aan het eten van besmet vlees. Volgens
de Amerikaanse overheid lag het echter aan antrax. De voormalige
sovjetonderzoeker Kanatjan Alibekov steunde deze mening.
Boris Jeltsin erkende in mei 1992 uiteindelijk dat de epidemie, die tot
zeker 100 doden had geleid, wel degelijk verband hield met
wapenontwikkeling.
Boris Nikolayevich Jeltsin (1931–2007)
|
Lezingen |
|
